Czosnek jest byliną, która
wytwarza cebulę ( główkę ) złożoną z kilku cebulek ( ząbków). Z główki wyrasta
łodyga zakończona kwiatostanem, tzw. baldachimem, który złożony jest z drobnych
liliowych kwiatów. Czosnek pochodzi z Azji Środkowej, skąd dostał się na Bliski
Wschód, a następnie do Europy. Obecnie uprawiany jest na całym świecie, jako
roślina lecznicza i przyprawowa.
Już w starożytności
Egipcjanie, Grecy, Rzymianie cenili czosnek, jako przyprawę o dużych
właściwościach leczniczych. W czasach biblijnych cieszył się on dużym uznaniem
Żydów .( Rzadko spotyka się u Żydów stwardnienie rozsiane ) Informacje o
leczniczym działaniu czosnku pochodzą od starożytnego Sumeru ( 4000 lat p.n.e.
) Główki czosnku widnieją na malowidłach starożytnego Egiptu ( 3200 lat p.n.e.
), w pałacu Knossos na Krecie i w ruinach Pampei.
Czosnek w 100 g dostarcza;
146 kcal ,6,4 g białka, 0,5 g tłuszczu, 36,2 g węglowodanów, 4,1 g błonnika,
400 mg potasu, 41 mg wapnia, 153 mg fosforu, 1,7 mg żelaza, 25 mg magnezu, 31
mg witaminy C, witaminy z grupy B .Zawiera także fitosterole, flawonoidy,
pektyny, śluzy, mieszaninę lotnych związków bakteriobójczych, związków
siarkowych, a wśród nich bezwonną allilinę, która po uszkodzeniu tkanek rozpada
się na bakteriobójczy związek, zwany allicyną pod wpływem enzymu-allinazy.
Allicyna następnie ulega rozpadowi na ajoen i kilka wielosiarczków,
odpowiedzialnych za zapach czosnku. Zawartość allicyny w czosnku wynosi około
10 g/kg .Liście czosnku zawierają prowitaminę A ( brak jej jest w ząbkach ), ślady
witamin z grupy B oraz witaminę C.
Zwolennicy naturalnego
sposobu odżywiania się oraz zielarze stosują czosnek w leczeniu różnych
dolegliwości. W krajach śródziemnomorskich, w których do potraw dodaje się dużo
czosnku, odnotowano mniejszą liczba zachorowań.
Czosnek bez wątpienia
niszczy bakterie. W roku 1966 chemik Chester j. Cavalito wyizolował allicynę,
substancję nadającą czosnkowi zapach i zarazem działającą przeciwbakteryjnie.
Badania wykazały, że czosnek może niekiedy działać silniej niż penicylina i
tetracyklina. Właściwości lecznicze czosnku wiążą się przede wszystkim z
występowaniem w jego składzie związków siarki, ( które podczas miażdżenia
czosnku dają ostry zapach ). Związki te ( dwusiarczek allilu ) mogą zapobiegać
zachorowaniom na raka. Czosnek neutralizuje wolne rodniki, chroni organizm
przed ich atakiem.
Działa podobnie jak
antybiotyki wobec drobnoustrojów chorobotwórczych, zwłaszcza wobec paciorkowców
( Streptococcus ) i gronkowców ( Staphylococcus ), co potwierdzają liczne
badania. Efekt stosowania czosnku bywa czasem nawet lepszy niż niejednego
syntetycznego antybiotyku. Czosnek eliminuje bakterie, grzyby, pasożyty nie
dając przy tym objawów ubocznych. Allicyna, ( która daje czosnkowi jego zapach
), jest przekształcana w organizmie w substancję podobną, do leku
rozpuszczającego śluz oskrzelowy. Zasługuje ona w pełni na miano naturalnego
antybiotyku zalecanego przy zapaleniu zatok, bólu gardła itp.
W Rosji czosnek nazywany
jest ‘’ rosyjską penicyliną ’’ i stosowany jest do zwalczania epidemii grypy,
przeziębień, kaszlu i zaburzeń jelitowych. W wielu krajach jest oficjalnie
uznany i stosowany, jako czynnik przeciwbakteryjny.
Czosnek jak i cebulę
należy jeść przy pierwszych objawach choroby, gdy nadchodzi ból gardła itp. (
trzeba posiekać na kawałki czosnek i połknąć jak tabletki. Jeśli powoduje
wzdęcia zmniejszyć dawkę. Dobrze jest stale trzymać w ustach ząbek czosnku i
zmieniać go dwa razy dziennie, z wyjątkiem snu ). Syrop czosnkowy można
stosować, gdy wystąpią pierwsze symptomy infekcji. Zaleca się 5 ml syropu
cztery lub pięć razy dziennie.
Te dwie przyprawy,
zalecane przez medycynę ludową, mają właściwości niszczenia drobnoustrojów
odpowiedzialnych za przeziębienie i grypę. Wyciąg z czosnku zabija w 100 %
rhinowirusy i wirusy para influenza - 3, powodujące przeziębienie i infekcje
grypopodobne.
Czosnek ma działanie
wzmacniające odporność. Ma wpływ na działanie limfocytów T i makrofagów,
kluczowych elementów układu odpornościowego. Stwierdzono, że wyciąg z czosnku
pobudza makrofagi do wytwarzania większej ilości czynników zabijających
drobnoustroje i komórki nowotworowe.
Dla osób, które mają
obniżoną odporność zaleca się dwa ząbki czosnku dziennie. Zmiażdżone ząbki
czosnku w zalewie octowej można dodawać do sałatek i innych potraw, gdyż
skutecznie wzmacniają układ odpornościowy.
Pisma medyczne wykazują,
że jedzenie czosnku znakomicie wpływa na układ krążenia. Czosnek obniża poziom
cholesterolu, wpływa na jego zawartość we krwi, redukuje szkodliwą frakcję LDL
i przyczynia się do zwiększenia stężenia korzystnej dla zdrowia frakcji HDL.
Przeciwdziała nadciśnieniu tętniczemu zarówno skurczowemu jak rozkurczowemu .(
W Chinach i w Japonii został uznany, jako lek na nadciśnienie ) Wzmacnia
mięsień sercowy.
Czosnek udrażnia naczynia
krwionośne. Regularne jego jedzenie może powstrzymać zrastanie naczyń, a nawet
odwrócić ten proces, pomagając je udrożnić .Czosnek zmniejsza krzepliwość krwi
i jej lepkość oraz zwiększa szybkość rozpuszczania zakrzepu. Lekarze
amerykańscy wyodrębnili składnik czosnku, który nazwano ‘’ajoenem’’, działający
podobnie na procesy krzepnięcia krwi jak aspiryna, - jeden z najstarszych i
najbardziej znanych na świecie leków. Ajoen zmniejsza skłonność do zmian
zakrzepowo - zatorowych. ( W dawnej Rosji wyciskano czosnek, zalewano wódką i
pozostawiano na kilka dni. Ten napój stosowano, jako’’ rozcieńczający krew.’’ )
Czosnek może opóźniać
powstawanie uszkodzeń żołądka i tworzenie się wrzodów. Uczeni sądzą, że to
działanie ochronne wynika z łagodnego podrażniania ścian jelita. Zwiększa się
produkcja prostaglandyn, substancji ochronnych, a w związku z tym oporność
komórek na działanie soków trawiennych. Czosnek, podobnie jak imbir, jest znany
w medycynie ludowej, jako środek przeciwko wzdęciom. Uczeni amerykańscy
potwierdzili ten fakt.
Czosnek jedzony na surowo
lub połykany w kapsułkach może przynieść poprawę w leczeniu; liszajca, (
zakaźnej choroby skóry ), gdyż działa bakteriobójczo, jak również przy
zakażeniu wirusem brodawki. ( Brodawki są to niezłośliwe narośla skórne, które
mogą występować na całym ciele ) Pomocny w leczeniu grzybicy międzypalcowej
sportowców.
Roślina ta przyczynia się
do poprawy czynności wątroby, wzmaga regenerację jej komórek, ponieważ ma
działanie detoksykacyjne.
Dla zmniejszenia
uszkodzenia stawów zielarze zalecają świeży lub kapsułkowany czosnek. Jest on
również zalecany w cukrzycy, ponieważ w trakcie tej choroby występuje tendencja
do zakażeń grzybiczych. Podwyższone stężenie glukozy tworzy dobre środowisko do
ich rozwoju. Czosnek hamuje ich wzrost. Radykalnie zapobiega próchnicy zębów.
Jest też skutecznym lekiem na rwę kulszową szczególnie mleko czosnkowe. Można
je pić na surowo lub gotowane, ale lepsze jest mleko surowe.
Czosnek stosowany jest też
zewnętrznie przy odczynach ropnych i zapalnych stanach skóry.
Zastosowanie lecznicze
czosnku ; - pobudza układ odpornościowy ( zawiera selen ,) działa zapobiegawczo
i pomaga w; - zapaleniu oskrzeli i płuc, - przeziębieniu, grypie, przy; -
kaszlu, bólu gardła, katarze – zapaleniu zatok bocznych nosa, w; -.obniżeniu
poziomu cholesterolu, - obniżeniu ciśnienia krwi, - zapobiega krzepnięciu krwi,
zmniejsza lepkość krwi, - obniża stężenie glukozy we krwi w początkowej fazie
cukrzycy - zawiera substancje chemiczne, które mogą działać przeciwnowotworowo
- przyczynia się do poprawy czynności wątroby, żołądka - w chorobach skórnych,
- chroni komórki przed gromadzeniem toksyn ( bogaty w siarkę ) itd.
Najlepiej używać czosnku
najświeższego i z własnej hodowli, gdyż lecznicze właściwości czosnku zależą od
rodzaju gleby. Czosnek powinien być surowy. Można go jeść w każdej postaci
razem z innym pożywieniem, aby się ustrzec przed silnym jego działaniem. Może
też być stosowany z innymi antybiotykami i lekami przeciwcukrzycowymi, ale należy
pamiętać, że nie wolno przerywać stosowania tych leków bez uzgodnienia z
lekarzem. Nie wolno bez konsultacji z lekarzem podawać świeżego czosnku
dzieciom poniżej 12 roku życia. W nielicznych przypadkach czosnek może wywołać
alergie, migreny itp.
Czosnek jest
ciężkostrawny, drażni błony śluzowe przewodu pokarmowego. Przeciwwskazany jest
dla osób chorych na nerki. Nie powinny go spożywać kobiety karmiące niemowlęta.
Wadą czosnku jest jego
zapach, który ulatnia się nie tylko z wydychanym powietrzem, ale przez całą
powierzchnię skóry. Tę przykrą dolegliwość można złagodzić poprzez żucie natki
pietruszki, ziarna kawy itp. Przypuszcza się, że zawarty w natce chlorofil
neutralizuje zapach czosnku. Francuzi stosują czerwone wino. Można też pić
mocną kawę, mleko, jogurt, miód. Dla usunięcia zapachu czosnku z rąk należy
przemyć je sokiem cytrynowym lub umyć je w zimnej wodzie, przetrzeć solą,
opłukać i umyć ciepłą wodą z mydłem.
Czosnek jest najbardziej
wszechstronną i niedocenianą w pełni rośliną i nie bez powodu zwolennicy
naturalnego sposobu odżywiania uważają go za cud natury. Jest bezpieczny i
skuteczny. Pozytywnie wpływa na czynniki ryzyka chorób wieńcowych serca, pomaga
w ochronie serca przeciw stwardnieniu tętnic, normalizuje poziom lipidów we
krwi. Ma zastosowanie przy tak wielu schorzeniach. Jest najstarszą rośliną
leczniczą znaną od najdawniejszych czasów. Przez wieki cebula i czosnek były
stosowane, jako preparaty; moczopędne, na okłady, na porost włosów, odkażające,
przeciwzapalne, uspakajające itd.
Z pewnością każdy z nas
pragnie być zdrowy, uniknąć nadciśnienia, miażdżycy naczyń, spowolnić procesy
starzenia itp. - Jedzmy, więc zatem regularnie czosnek; - 2 - 3 ząbki dziennie
!
Już od dawna zauważono, że
czosnek odmładza i przedłuża życie. Aby odmłodzić nasz organizm stosujmy
nalewkę, której receptura ( podana poniżej ) została opracowana w tybetańskich
klasztorach już w IV - V wieku p.n.e. Kurację tę należy stosować raz w roku i
można powtórzyć ją po 5 latach.
( Uczestnicy delegacji z
UNESCO, zwiedzając Tybet w 1971 r, znaleźli na ruinach klasztoru gliniane
tablice. Na nich znajdowała się receptura, którą przetłumaczono i w ten sposób
dotarła ona do Europy ).
Receptura; 35 dag świeżego
obranego czosnku należy rozetrzeć i zmieszać z 200 ml spirytusu i pozostawić w
ciemnym naczyniu szklanym na 5dni .Stosować nalewkę rano zaczynając od 1
kropli, w południe – 2 krople, wieczorem – 3 krople. Następnego dnia - 4 krople
aż do 25 kropli dziennie. Potem przyjmować po 25 kropli trzy razy dziennie aż do
zużycia nalewki. Można miksturę wypijać z mlekiem
Autor : Maria
Szustakowska.- Chojnacka, styczeń 2010r.